Πέρασμα Στο Φω‪ς‬

"Εξι χρόνια. Κι όμως, μου φαινόταν σαν να είχα λείψει από τη Μίθριλ Χολ εκατό φορές περισσότερο. Το μέρος έμοιαζε απόμακρο, σαν μια άλλη ζωή...

Τώρα πλέω στα κύματα της Ακτής του Σπαθιού, με τον άνεμο και τον αφρό της θάλασσας να μαστιγώνουν το πρόσωπό μου. Σκέπη μου τα βιαστικά σύννεφα και το στερέωμα των άστρων. Η ακύμαντη θάλασσα, επίπεδη και γαλήνια όπου φτάνει το μάτι, ταράζεται μόνο από τις στάλες της βροχής και τον παφλασμό μιας μοναχικής φάλαινας.

Αυτή είναι, λοιπόν, η πατρίδα μου;"