Handleiding voor de leerkracht

Dit boek is een uniek overzicht van alle spelmogelijkheden van de Nederlandse enkelvoudige woorden. 


De kunst van het spellen: als leesmethoden van elkaar verschillen komt dat altijd omdat het spellen anders is.


De huidige methoden spellen met klanken (het hakken en plakken) of spellen helemaal niet: raden. Te veel kinderen blijven door het verklanken = het dwingend koppelen van een letter aan een klank -  spellend lezen, en raden. Ze krijgen dan het label ’dyslectie’ opgeplakt.


Dit boek leert alle leerlingen spellen zonder het voor veel kinderen verwarrende hakken en plakken. Door de namen van de letters te gebruiken. Immers: zodra de leerling een woord herkent verdwijnen de namen van de letters automatisch.


Van spellen leer je niet lezen, zonder spellen kun je niet leren lezen.

Een losse letter heeft geen betekenis. Daarom kun je niet leren lezen door losse letters op te noemen. Spellen is dus meer als het benoemen van de letters: spellen is het ontdekken van de letterstructuur. Om het woord te kunnen herkennen. Om het woord, na voldoende speloefeningen, automatisch te kunnen lezen. Daarom gebruiken we taalsommen en woordparen.


PS:


Een letter is niet hetzelfde als een klank. Een letter is alleen betekenisvol als deze deel uitmaakt van een lettergeheel. Alleen lettercombinaties representeren geschreven woorden die representaties zijn van de gesproken woorden: de klankgehelen waarmee we zinnen kunnen vormen 


Een woord is niet een verzameling klanken, een woord is klankgeheel. Om te leren spreken heeft het kind geleerd dat woorden klankgehelen zijn. Zodra een woord in klanken "gehakt" wordt verliest het onmiddelijk elke betekenis. Losse klanken hebben immers geen betekenis en behoren dus niet tot de taal. Alleen klankgehelen horen tot de taal.