Krótkość żywota

Go­dzi­na za go­dzi­ną nie­po­ję­cie cho­dzi:  Był przo­dek, by­łeś ty sam, po­to­mek się ro­dzi.  Krót­ka roz­pra­wa: ju­tro -- coś dziś jest, nie bę­dziesz,  A żeś był, nie­bosz­czy­ka imie­nia na­bę­dziesz;  Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt, ży­wot ludz­ki sły­nie.  Słoń­ce wię­cej nie wscho­dzi to, któ­re raz mi­nie,  Ko­łem nie­ha­mo­wa­nym lot­ny czas ucho­dzi,  Z któ­re­go spadł nie­je­den, co na sta­rość go­dzi. [...] 


Daniel Naborowski Ur. 1573 w Krakowie Zm. 1640 w Wilnie Najważniejsze dzieła: Na oczy królewny angielskiej, Róża, Cień, Nic Syn krakowskiego aptekarza, wyznawca kalwinizmu. Studiował na zagranicznych uniwersytetach (Wittemberga, Bazylea, Padwa), później pracował jako lekarz, nauczyciel i dyplomata na dworze Radziwiłłów, niejako przy okazji dedykując im wiele wierszy. Uważany za typowego przedstawiciela barokowej poezji dworskiej, opartej na efektownych konceptach. Wyróżnia go pewna niematerialność jego utworów. Wyrafinowane komplementy z wiersza Na oczy królewny angielskiej nie mówią nic o chwalonym obiekcie, dar z dedykowanej Krzysztofowi 'Piorunowi' Radziwiłłowi Róży okazuje się 'mrozem spłodzonym' śladem mrozu na szybie, a brawurowy wiersz Nic stwierdza jednoznaczną przewagę 'niczego' nad 'czymś'. Na tle barokowej poezji wiersze Naborowskiego wyróżnia też naturalna, niemal współczesna składnia i brak zamiłowania do ozdobników. 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.