Alex moat yn ’e tobbe

Alex moat yn ’e tobbe. 

Alex wie yn ‘e keamer. Hy wie oan it boartsjen. Hy hie o sa ’n wille.. Mar doe rôp syn mem:

YN ’E TOBBE ALEX!

NEE! rôp Alex.

Ik wol net! Ik wol boartsje, mei myn raket. It giet krekt sa moai.

Mar doe gong it doarke fan de raket iepen. Der stapten fjouwer astronauten út.

Wolsto net yn ‚e tobbe? rôpen se. Nou, wy wol!

En se fleagen hiel fluch de keamer út…