Jaka szkoda. Krótkie życie Pauli Modersohn-Becker

Paula
Modersohn-Becker jest dziś uważana za najwybitniejszą malarkę niemiecką
XX wieku. Na najwcześniejszym zachowanym autoportrecie ma
siedemnaście lat. Naszkicowała się węglem – skupiona, patrzy nam prosto
w oczy. Czternaście lat później, na jednym z ostatnich obrazów,
ściska w dłoniach kameliową gałązkę. Jej rysy są monumentalne i
uspokojone. Jakby z zaświatów śledziła losy swojego dzieła. Paula
Modersohn-Becker przeżyła zaledwie trzydzieści jeden lat. Kiedy w 1907
roku umierała w Worpswede, nie wyschła jeszcze farba na Pannach
Awiniońskich Picassa.Przed śmiercią westchnęła podobno „Jaka
szkoda”. Nie zobaczyła narodzin kubizmu, nie doczekała się własnej
wystawy. Od najmłodszych lat chciała „stać się kimś”, „nareszcie coś
osiągnąć”. Jako pierwsza kobieta namalowała siebie nago. Kładzie rękę
na brzuchu i ciekawie wygląda z obrazu. W swojej sztuce osiągnęła
spełnienie.