เล่ห์สวาท…ทาสดวงใ‪จ‬

“ฮึก!คุณปราณอย่าทำตา…ตาไม่ได้ทำ…ฮือ…”วาสิตาร้องไห้ไปพร้อมพยายามสะบัดหน้าหนีจูบของคนที่กำลังหน้ามืดเพราความโกรธแต่เสียงร้องของเธอกลับช่วยอะไรไม่ได้เลยยามที่เขาเอื้อมมือมาบีบแก้มกันพร้อมกับสอดปลายลิ้นเข้าหาอย่างหื่นกระหายมือหนาค่อยๆกระชากเสื้อผ้าออกไปจากร่างกายของเธออย่างรุนแรงแม้ว่าเธอจะพยายามร้องขอความเมตตาจากเขาเท่าไหร่แต่ดูเหมือนว่าสิ่งเดียวที่เขาจะมอบให้กันในตอนนี้เวลานี้นั้นจะมีแค่ความเกลียดชังที่ไม่มีวันสิ้นสุดไปได้เท่านั้น

“หยุดร้องเสียที!!ต่อให้ร้องจนขาดใจตายก็อย่าหวังว่าจะรอด!เพราะว่าฉันจะไม่มีวันหยุด!”คนใจร้ายตะโกนใส่หน้ากันพร้อมกับเอื้อมมือไปปลดตระขอชั้นในลูกไม้ไม่นานอกคู่สวยก็ปรากฏเด่นอยู่ในสายตาแม้ว่ารูปร่างของเธอจะชวนหลงใหลสักแค่ไหนก็ตามแต่อธิปในตอนนี้กลับมีเพียงแค่ความแค้นที่ต้องชำระเท่านั้นเขากดร่างแม่ตัวดีที่บัดนี้ได้แต่ดิ้นน้อยๆเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวก่อนที่อีกข้างจะเอื้อมมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง

“ฮึก!คุณปราณอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ…อย่าทำตาเลย…”วาสิตาร้องไห้จนตัวโยนเมื่อรู้ดีกว่าอธิปกำลังจะทำอะไรต่อไปแต่ยิ่งเธอร้องขอความเมตตาจากเขามากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งอยากจะลงทัณณ์กันมากขึ้นเท่านั้นไม่นานร่างกำยำก็เปลือยเปล่าเสมอภาคกัน