Chrzest

Wi­taj mi, kró­lu -- po­pio­ły cię gar­ną,    sko­ru­pa ple­śni zgry­zła two­je li­ce --  wy­peł­zły chwa­sty nad pust­ką cmen­tar­ną,    gdzie po­grze­ba­ne two­je ta­jem­ni­ce --  ale ty ży­jesz!... Tyś jest pie­śnią czar­ną,    za­klę­tą w wiecz­ny mrok -- i w bły­ska­wi­ce...  Tyś spę­tan -- kró­lu?... ty -- znisz­cze­nia ty­tan?  Lecz ja cię wskrze­szę... Kró­lu! bądź po­wi­tan!...   Bom ja cię wi­dział w prze­py­chu szkar­ła­tów,    gdyś dzień na­ro­dzin ognia sza­łem świę­cił,  bom wi­dział ło­że go­re­ją­cych kwia­tów,    na któ­rym czas twój śmier­tel­ny cię smę­cił --  boś ty naj­okrut­niej­szym był wśród ka­tów,    i krwi pur­pu­rą tyś mi się spa­mię­cił --  jed­nym wes­tchnie­niem tyś zie­mię ko­le­bał. [...] 


Tadeusz Nalepiński Ur. 19 stycznia 1885 w Łodzi Zm. 13 listopada 1918 w Bernie Najważniejsze utwory: Gaśnienie (1905), Chrzest (1910), Śpiewnik rozdarty (1914), Kazia (1919) Poeta, nowelista, krytyk okresu Młodej Polski. Dorastał w Petersburgu, studiował w Krakowie i Pradze, tam też uzyskał doktorat na wydziale filozofii za pracę o Fiodorze Dostojewskim i literaturze ros. p.t. On idzie! Rzecz o Królu-Duchu Rosji (1907). Inspirowany Królem Duchem Słowackiego (oraz Nietotą Micińskiego) jest też jeden z najpopularniejszych jego utworów, poemat Chrzest. Pisał artykuły literaturoznawcze o pisarzach pol. i ros., a także felietony podróżnicze (zwiedził Europę, Bliski Wschód i Stany Zjednoczone). Wędrował po górach z Andrzejem Strugiem i Tadeuszem Micińskim. Wstąpił do legionów Piłsudskiego. Pozostawił niedokończone, obiecujące utwory: dramat Książę niewolny oraz epopeję legionową Ave patria!. Na osobie Nalepińskiego wzorował Witkacy postać poety Buhaja z 622 upadków Bunga.


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.