Głowy do pozłoty

Moulard, główny bohater - cudzoziemiec z pochodzenia, lecz wychowany w Polsce, porzuca przybraną ojczyznę, wyjeżdża do Anglii... i wraca do Polski. Kocha ją trochę nawet wbrew sobie i wbrew panującym w niej stosunków. To kraj, w którym wszystko dzieje się na opak.

Jan Lam ostro i wyraźnie przegląda czołowe warstwy narodu: upadającą szlachtę, kształtującą się burżuazję i biurokratyczną inteligencję. Obraz, który wyłania się z powieści jest pesymistyczny. Wszędzie panuje chaos, mniejsze i większe intrygi oraz ślepy egoizm. Zaledwie gdzieniegdzie rozbłyska uczciwość prostych ludzi...



Jan Paweł Ferdynand Lam (1838-1886) – polski powieściopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodził z rodziny niemieckiej. Świadomie wybrał narodowość polską. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Wskutek represji został skazany na rok więzienia. W 1866 roku powrócił do Lwowa, gdzie spędził resztę życia. Był satyrykiem i polemistą. Wnikliwie komentował bieżące życie polityczne i demaskował liczne hipokryzje. Popularność przyniosły mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciągu 18 lat. Lam był też autorem kilku powieści satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki świat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Głowy do pozłoty" (1873), "Idealiści" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje się do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace‘a Thackeraya.