Przypadki Robinsona Crusoe

Spędzić 28 lat na bezludnej wyspie i nie zwariować to prawdziwe osiągnięcie, ale ucywilizować dzikusa ocalałego z rąk ludożerców... to już kwalifikuje się na złoty medal!

Nie ma chyba dziecka, które nie znałoby historii przyjaźni Robinsona Crusoe i Piętaszka. Ma ona raczej mało wspólnego z walkami osiedlowych band czy harcerskim obozem, na którym poznaje się lojalnych kumpli, chociaż gdyby się nad tym dłużej zastanowić...

Crusoe, jak każdy chłopak, marzył o wielkiej przygodzie. Nie chciał zostać na wieki w nudnym, małym mieście. Ciągnęło go do morza, na statki pływające po odległych wodach. Wzywały go przygody i perspektywa nieznanego. Jego marzenia w dość osobliwy sposób się spełniły. Nie mógł narzekać na brak wrażeń, kiedy w czasie jednej z podróży jego statek rozbił się na morzu, a z całej załogi ocalał tylko on.

Bezludna wyspa przywitała go bez zbędnej uprzejmości. Ale czegóż można się spodziewać po górze piachu, która leży gdzieś pośrodku wielkiej wody? To on musiał postarać się zorganizować sobie życie. Jak na obozie – od samych podstaw. A jak doszło do tego, że poznał Piętaszka? To już inna historia, która zaczyna się w momencie, gdy na wyspę wkroczyła pewna „osiedlowa banda”...