Florante at Laura

Ang hindi matutularang obra maestro ni Francisco “Balagtas” Baltazar, ang prinsipe ng mga makatang Pilipino, ang Florante at Laura ay isang salaysay ng pag-ibig at alegorya ng kalagayan ng Pilipinas sa ilalim ng kolonya ng mga Espanyol.


Ang kapanahunan ng tula ay nasa oras ng digmaang pangrelihiyon, kaya madalas ang lugar ng tula ay nasa nakakatakot at mapanglaw na kagubatan, kung saan si Florante na isang batang Cristianong maharlika ay itinali sa puno at iniwanan para kainin ng dalawang leon. Siya ay binalak patayin ng kaaway na pumatay sa kaniyang ama at umagaw kay Laura, ang kaniyang iniibig. Si Florante ay nailigtas ng hindi niya inaasahang tagapagligtas: si Aladin, isang prinsipeng Muslim na lumayas sa kaniyang sariling kaharian. Ang bagong magkaibigan ay nagpalitan ng kuwento ng mapait na pag-ibig, pagtataksil, at pagkakatapon sa kanila, natutunan nila na hindi lamang sila ang may kapalarang tulad nila na nagdala sa kanila sa kagubatan. Ang kanilang pagkakadiskubre ay nagdulot para dalhin ang istorya nitong sagisag ng panitikan ng Pilipinas sa resolusyon nito.