Karol Acutis

Nadzieja każdego człowieka staje się wielkim wyzwaniem w obliczu śmierci. Można powiedzieć nawet więcej: samo życie ludzkie – w przypadku choroby i śmierci młodego człowieka – zdaje się być wielką i niezrozumiałą zagadką. Istnieją jednak świadectwa, które rozświetlają ciemności rozumu jak promyk słońca rozgrzewający serca tych, którzy stracili nadzieję. Życie Karola to właśnie jeden z takich promyków słońca. Było to światło błyskawicy w letnią noc, które zwyciężyło ciemności lęku i tego, co nie ma sensu. Pozwoliło ujrzeć to, co rzeczywiście istnieje poza nocą życia.