(Dokąd to jeszcze?‪)‬

Do­kąd to jesz­cze? Ten cień stoi we mnie  jak ob­raz wiecz­ny me­go za­tra­ce­nia,  rdze­wie­je tar­cza i gorzk­nie­je zie­mia  pod za­my­śle­niem mo­im obo­siecz­nym.  O, bo ja je­stem mie­czem krzyw­dy wszel­kiej,  przez mo­je rę­ce wy­cią­gnię­te we śnie  wę­dru­ją grze­chy jak mil­czą­ce wę­że  i wy­try­ska­ją z pal­ców ja­ko pie­śni.  I cze­go do­tknę, to się łzą po­kry­je  ja­ko­by ro­są, tyl­ko że tak sło­ną,  że się nie pię­ścią -- ca­łą zie­mią bi­ję  w pierś, któ­rej ni­g­dy win nie od­pusz­czo­no.  O, bo i jak­że od­pu­ścić, że czło­wiek  za­po­mniał gło­su, mó­wiąc w bo­żej mo­wie. [...] 


Krzysztof Kamil Baczyński Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.