Ողտյան միանձնուհ‪ի‬

Պատմվածքը  Սոնայի  մասին է,  ով  զոհ  է դառնում ծնողների մոլեռանդ հավատքին:  Դեռևս  մինչ  Սոնայի  ծնունդը  ծնողները  երդվում են իրենց  զավակին  նվիրաբերել  եկեղեցուն  կուսակրոնության:  Սակայն երիտասարդ  աղջիկը  սիրահարվում է  իր  վարժապետին , ու  կուսանոցում  ծնողների կողմից  բանտարկվելը  ճակատագրական է  դառնում դեռատի  աղջկա  համար:  Սոնան  մահանում է  հոգեկան  տառապանքների մեջ՝  կանչելով  սիրելիին: Հովսեփ  Արեսյան՝ Սոնայի  վարժապետն  ու  սիրեցյալը,  տեսնելով վերջինիս  անշնչացած  դին,  ցնորվում է:  

Րաֆֆին  ցույց  է  տալիս  իր  ժամանակի կեղծ  կրոնապաշտության  ու  սոցիալական անարդարության ողջ խորությունը, անմեղ  սիրո  անզորությունն  ու  կործանումը  դաժան  բարքերի  հարվածների ներքո: