Camera Obscura

Zoals reality tv van nu gaf Hildebrand – een pseudoniem voor de toen bekende dichter Nicolaas Beets – scènes uit het dagelijks leven weer. 


Veel verhalen zijn speciaal voor het boek geschreven, maar andere zijn bewerkte passages uit Beets’ dagboek en brieven. Hij zou later ook toegeven dat enkele personages uit het boek (niet heel vleiende) portretten waren van mensen uit zijn omgeving. 


Net als in een soap is het stramien van elk verhaal (elke ‘aflevering’) min of meer hetzelfde. Er is één altijd terugkerend personage, Hildebrand zelf, die bij allerlei vrienden en kennissen op bezoek gaat. Die beschrijft hij uitvoerig. Dat resulteert in levendige aandacht voor allerlei uiterlijke zichtbaarheden, voor kleur, voor vormen. 


Voor die afstandelijke beschrijving was zijn positie als student goed geschikt: hij kwam op veel plaatsen, zag wat van de wereld, maar hoefde er nog niet serieus aan deel te nemen. Hij was een outsider en kon zich een afstandelijke blik veroorloven. En meteen ook een wat hooghartige humor. Het resultaat is een beeld van saaie, normale burgers in Hildebrands omgeving, waar je toch om moet lachen.