Η Αμβροσία και το Νέκταρ μας Τέλειωσα‪ν‬

Ο εκπεσών Θεός, ο εξόριστος από τον τόπο της αιώνιας ευτυχίας, ο πλάνης Θε-άνθρωπος, που διασχίζει την Ευρώπη με ωτοστόπ και έχει για τελικό προορισμό του την «ειδυλλιακή» Αθήνα του έτους 1987, είναι το κεντρικό πρόσωπο αυτού του αφηγήματος. Ενός σύγχρονου μύθου, με λέξεις και εικόνες, που αρχικά είχε την πρόθεση να μην έχει καμιά πρόθεση, ωστόσο, η ζωή τα έφερε έτσι που ενδεχομένως κάποιοι να του προσάψουν κάποια πρόθεση. Άνθρωποι, πάλι, με υπερβολικά οξυμένη φαντασία και ευαίσθητα νεύρα ίσως ανακαλύψουν συγκεκριμένες αναλογίες με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Όμως το πονημάτιο αυτό, όπως διατείνονται οι ίδιοι οι δημιουργοί του, δεν φιλοδοξεί να είναι τίποτα παραπάνω από ένα εύχρηστο εγχειρίδιο πρακτικού βίου, το οποίο, συμπτωματικά και εντελώς επιπόλαια, πραγματεύεται, ταυτοχρόνως, μερικά από τα αιώνια ερωτήματα που ταλανίζουν τον Άνθρωπο, όπως αυτό π.χ. της άχρονης και εμμενούς παρουσίας και εμπλοκής του θείου στις ανθρώπινες υποθέσεις.