Marność sławy

Świat ob­łud­ny, tu wi­dząc miesz­kań­ca swo­je­go,  We dnie i w no­cy pil­nie my­śli ko­ło te­go,  Ja­ko­by go mógł na­kryć zdrad­ny­mi sie­cia­mi;  Cza­sem go po­nęt­ny­mi łu­dzi roz­ko­sza­mi,  Cza­sem też stra­chem kar­mi, wnet zaś po­chle­bu­je,  A żółć z mio­dem zmie­sza­ną za­wsze mu go­tu­je.  Lecz ty na wszyt­kie trwo­gi tak bądź usta­lo­ny,  Abyś z obu stron umysł miał nie­zwy­cię­żo­ny. [...] 


Daniel Naborowski Ur. 1573 w Krakowie Zm. 1640 w Wilnie Najważniejsze dzieła: Na oczy królewny angielskiej, Róża, Cień, Nic Syn krakowskiego aptekarza, wyznawca kalwinizmu. Studiował na zagranicznych uniwersytetach (Wittemberga, Bazylea, Padwa), później pracował jako lekarz, nauczyciel i dyplomata na dworze Radziwiłłów, niejako przy okazji dedykując im wiele wierszy. Uważany za typowego przedstawiciela barokowej poezji dworskiej, opartej na efektownych konceptach. Wyróżnia go pewna niematerialność jego utworów. Wyrafinowane komplementy z wiersza Na oczy królewny angielskiej nie mówią nic o chwalonym obiekcie, dar z dedykowanej Krzysztofowi 'Piorunowi' Radziwiłłowi Róży okazuje się 'mrozem spłodzonym' śladem mrozu na szybie, a brawurowy wiersz Nic stwierdza jednoznaczną przewagę 'niczego' nad 'czymś'. Na tle barokowej poezji wiersze Naborowskiego wyróżnia też naturalna, niemal współczesna składnia i brak zamiłowania do ozdobników. 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.