Waarom willen actoren in Nederland en Duitsland overheidsinterventie tegen 'Big Brother' of juist niet‪?‬

Ik zal me met dit werkstuk voor het vak bestuurskunde in het nieuwe en omstreden
televisieprogramma ‘Big Brother’ verdiepen, dat in 1999 het eerst in Nederland en vervolgens
in 2000 onder meer in Duitsland uitgezonden werd.
Het nieuwe televisieprogramma Big Brother was van begin af aan omstreden bij een veeltal
actoren uit de omgeving van het beleid - en de beleidsactoren zelf - in beide landen. Volgens
de regels zijn in deze ‘reality soap’ mensen rond honderd dagen onder bewaking van
microfonen en camera’s in een van de buitenwereld afgeschermd huis opgesloten, waarbij
door de bewoners en het publiek regelmatig iemand gekozen wordt om het huis te verlaten.
De overblijvende winnaar krijgt een aanzienlijk geldprijs en heeft uitzicht op een
verdergaande (media) carrière. De deelnemers zijn afhankelijk van de onderlinge sympathie
en de sympathie van het publiek en hebben door de overal aanwezige camera’s en microfonen
geen privésfeer.
Dit werkstuk kan als een soort advies dienen, gericht aan de ministers voor Binnenlandse
Zaken in Nederland en Duitsland, aangaande het volgende bestuurlijk probleem:
Dit soort entertainment levert de vraag op of de overheid genoodzaakt is restrictief in de
media in te grijpen om de privé-sfeer en de menselijke waardigheid van het individu ,
waarden die in de Grondwet van beide landen gewaarborgd zijn, te beschermen. Verder was men bij de discussie in Nederland gewaarschuwd door het negatieve voorbeeld in een
vergelijkbaar programma uit Zweden, waarbij een deelnemer zelfmoord pleegde. De
overheden in Nederland en de Bondsrepubliek hebben tot hun taak de bevolking te
beschermen maar moeten ook de vrijheid van de media respecteren, zodat een besluit in het
programma te interveniëren of niet ten aanzien van deze tegenstelling moeilijk valt. [...]