Miłoś‪ć‬

Stój!... Za mną prze­paść, klą­twa i znisz­cze­nie!    O mo­je czo­ło strza­skasz dum­ną gło­wę,    O mo­je pier­si skru­szysz sny tę­czo­we...  Patrz, za mną błą­dzą ofiar mo­ich cie­nie...   -- Ktoś ty? mgieł czar­nych zło­wro­gie wy­śnie­nie,    Kształ­ty nie­zna­ne, ta­jem­ne i no­we?...    O nie... ten uśmiech... pier­si mar­mu­ro­we...  Ktoś ty, ko­bie­to?!    -- Jam złe­go na­sie­nie...   Jam by­ła, za­nim słoń­ce świa­tłem try­sło    I tę­sk­nym splo­tem ogar­nę­ło zie­mię  I barw ty­sią­cem w tę­cze się roz­pry­sło. [...] 


Tadeusz Nalepiński Ur. 19 stycznia 1885 w Łodzi Zm. 13 listopada 1918 w Bernie Najważniejsze utwory: Gaśnienie (1905), Chrzest (1910), Śpiewnik rozdarty (1914), Kazia (1919) Poeta, nowelista, krytyk okresu Młodej Polski. Dorastał w Petersburgu, studiował w Krakowie i Pradze, tam też uzyskał doktorat na wydziale filozofii za pracę o Fiodorze Dostojewskim i literaturze ros. p.t. On idzie! Rzecz o Królu-Duchu Rosji (1907). Inspirowany Królem Duchem Słowackiego (oraz Nietotą Micińskiego) jest też jeden z najpopularniejszych jego utworów, poemat Chrzest. Pisał artykuły literaturoznawcze o pisarzach pol. i ros., a także felietony podróżnicze (zwiedził Europę, Bliski Wschód i Stany Zjednoczone). Wędrował po górach z Andrzejem Strugiem i Tadeuszem Micińskim. Wstąpił do legionów Piłsudskiego. Pozostawił niedokończone, obiecujące utwory: dramat Książę niewolny oraz epopeję legionową Ave patria!. Na osobie Nalepińskiego wzorował Witkacy postać poety Buhaja z 622 upadków Bunga.


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.