Dood water

Een pijp langs de Antwerpse Scheldekade: het enige aanknopingspunt bij de verdwijning van Albrecht Stuyt, een missiepriester aan wie een geurtje van pedofilie kleeft. Bizar genoeg vinden duikers bij het dreggen niet het lijk van de geestelijke, maar wel dat van Pina Gonzalez, een voormalig hoertje uit het Schipperskwartier. Commissaris Liese Meerhout van de Antwerpse moordbrigade krijgt kop noch staart aan het verhaal. Het parket beschouwt de zaak van de verdrinkingsdood van de prostituee als afgedaan, maar Liese zoekt koppig verder. Wanneer uiteindelijk ook het verminkte lijk van de gewurgde missionaris aanspoelt, stapelen de vragen zich op. Want wie zit achter de moord? De hebberige neef van Stuyt? Een Afrikaanse smokkelbende? Corrupte pooiers en genadeloze smokkelaars. Algauw raakt Liese Meerhout verstrikt in een kluwen van intriges, doodsbedreigingen, rauwe seks en gewetenswroeging. Niets blijkt moeilijker dan zoeken naar de waarheid in dood water.

Toni Coppers (°1961) is met Dood water aan zijn zevende thriller toe. In Dood water speelt Coppers meesterlijk met de formule van de moderne misdaadroman. Zowel de opbouw van de plot als de beschrijving van de personages is messcherp en de inzage in de psyche van zijn karakters zet de lezer haast mee aan het stuur van het verhaal. Dit is het type thriller dat je in een ruk uitleest.