Elite in de Late Oudheid

Deze paper onderzoekt de veranderende rol van de stedelijke elite in het oostelijk deel van het Romeinse Rijk in de Late Oudheid. Het klassieke model van de 'burger' gemeenschap waarin de elite door middel van euergetisme haar macht legitimeerde wordt langzaamaan vervangen door een nieuw christelijk model. De bisschoppen spelen de hoofdrol in de transformatie naar het nieuwe, christelijke model van de samenleving. In dit model staat niet de scheiding tussen burger en niet-burger centraal, maar die van rijk en arm. Armenzorg wordt de nieuwe manier van het publieke weldoen, allemaal gereguleerd door de bisschop, die hierdoor enorm aan politieke prominentie wint.

Mijn onderzoeksvraag luidt: op welke manier verandert de rol van de elite met de opkomst van het Christendom en welke consequenties zijn hieraan te verbinden?
Het onderzoeksgebied is het oostelijk deel van het Romeinse Rijk in de vierde tot en met de zesde eeuw na Christus. Hierbij maak ik de kanttekening dat het om de grote lijnen gaat, daar de situatie per regio en per stad natuurlijk verschillend is geweest.