In de rij voor de nachtboot

'Er zijn zoveel verschillen tussen ons,' zei ik. Dit was de ideale aanzet tot het gesprek.


'Mooi hè,' glunderde ze, 'zo raken we nooit uitgepraat.'



Ik zweeg. Ik holde er steeds achteraan, achter de momenten, ik bleef maar te laat komen.