Na przekór

„Na
przekór” Ireny Dobosiewicz to powieść pełna bólu, cierpienia,
wzruszeń i tęsknoty za prawdziwą miłością, która czasami bardzo późno, ale
jednak przychodzi. U Agaty, matki dwojga dzieci, a
zarazem głównej bohaterki książki, zostaje zdiagnozowana choroba Alzheimera.
To dopiero początkowe objawy, jednak kobieta wie, że niebawem przestanie
funkcjonować w normalnym świecie. Jej małżeństwo to też tylko fasada, za
którą czai się pustka. Chcąc złapać oddech, wyjeżdża samotnie w góry, gdzie
zakochuje się w niej młody mężczyzna. Sebastian nie jest jej obojętny, jednak
nie może przyjąć jego miłości. Ten wkrótce umiera. Wydawać by się mogło, że
tragiczne wiadomości i bolesne przeżycia już się wyczerpały, a jednak
przewrotny los uszykował jeszcze jedno wielkie cierpienie. U trzyletniej
córki Agaty zostaje zdiagnozowany złośliwy guz mózgu. Dziecku pozostaje
maksymalnie rok życia. Jak przygotować je na śmierć? Jak samemu się na to
przygotować? Czy w ogóle można? Przed takimi problemami staną Agata, jej mąż
i syn. Każda z sytuacji opisanych w powieści jest trudna
do przeżycia. Nagromadzenie ich wydaje się niemożliwe do przetrwania. Jednak
autorka pokazuje, że może być inaczej, bo "Na przekór" jest wbrew
pozorom książką o dobru, o wielkiej sile przetrwania, która drzemie w każdym
człowieku. Wreszcie o tym, że trzeba umieć pogodzić się z przeznaczeniem, a
koniec jego etapu zawsze może być początkiem nowego, lepszego...