Heidi

Olay örgüsü ve tarzıyla alçakgönüllü olan "Heidi", yine de bir dünya klasiği olma iddiasında olabilir. Her şeyden önce, hem arka plan hem de karakterler doğru geliyor. Her sayfada Alpler'in havası esiyor içimize; çamlar, çayırlar arasındaki ev ve çıplak kayaların üzerinde duran kartal, kimsenin isteyerek unutamayacağı bir tablo oluşturuyor. Ve kibar kasaba halkından tuhaf ve dokunaklı köylü tiplerine kadar insanlar, insan doğasının herhangi bir temsilinin olması gerektiği kadar gerçektir. Hatta her keçinin bir kişiliği vardır. Küçük kahramana gelince, o sadece hikayedeki herkes için değil, onu okuyan herkes için bir nimettir. Kitabın anlatı değerleri, yorum gerektirmeyecek kadar açık.

Yazar Johanna Spyri'ye gelince, kendini yaratımında o kadar tamamen kaybetmiş ki, kariyerini oldukça hızlı bir şekilde geçebiliriz. 1829'da İsviçre'de doğdu, edebiyatçı bir aileden geliyordu ve tüm yeteneğini çocuklar için ve onlar hakkında kitaplar yazmaya adadı.

"Heidi" İngilizceye çok sık çevrildiğinden, neden yeni bir versiyona ihtiyaç duyulduğu sorulabilir. Cevap kısmen önceki çevirilerin geleneksel karakterinde yatmaktadır. Şimdi, "Heidi"de ona özel bir çekicilik kazandıran herhangi bir kalite varsa, bu kalite tazelik, mutlak kendiliğindenliktir. Elbette hikaye o kadar çekici ki asla tamamen bozulamaz; ama okuyucunun bundan en az Almanca'da olduğu kadar İngilizce'de de yararlanmaya hakkı yok mu? İki dil, doğası gereği o kadar farklıdır ki, birinin diğerine harfi harfine çevrilmesi gibi herhangi bir şey, kesinlikle beceriksizliğe ve dolaylılığa yol açacaktır. Böyle bir kitap tercüme edilmemeli, yeniden yaşanmalı ve yeniden yaratılmalıdır.