Rola polityki zagranicznej UE na Bliskim Wschodzie

Jednym z najbardziej niestabilnych i wybuchowych regionów kryzysowych wiata jest dzi bez wtpienia Bliski Wschód. Rozpoczcie konfliktu na Bliskim Wschodzie datuje si najpóniej na rok 1948, kiedy to utworzono pa'stwo Izrael. Do dnia dzisiejszego nie osignito adnego rozwizania tego konfliktu mimo wielu prób mediacji ze strony midzynarodowej. W latach dziewidziesitych ubiegego wieku podejmowano wiele inicjatyw, sucych rozwizaniu konfliktu bliskowschodniego. Najwaniejsze z tych inicjatyw to postanowienia konferencji w Madrycie z 1991 r., owiadczenie z Oslo z 1993 r. oraz spotkanie przewodniczcego OWP Yasira Arafata z premierem Izraela Edhudem Barakiem z 2000 roku, do którego doszo z inicjatywy Billa Clintona w Camp David. Podczas spotka w Madrycie i Oslo osignito pierwsze zadawalajce wyniki, jednak spotkanie, które przeszo do historii jako Camp David II , zakoczyo si raczej fiaskiem i nie przyczynio si w aden sposób do odprenia. Po spotkaniu tym nastpia wrcz eskalacja konfliktu, we wrzeniu roku 2000 ogoszono intifad Al-Aksa, a od tego czasu a po dzie dzisiejszy dialog midzy stronami konfliktu jest niemal niemoliwy. Klimat polityczny w regionie determinowany jest przez wzajemne obwinianie si oraz nieufno zarówno po stronie izraelskiej jak i palesty'skiej. Najnowsze wydarzenia, a w szczególnoci wojna w Libanie, która miaa miejsce w roku 2006, oraz faktyczny podzia terytoriów Autonomii Palesty'skiej na strefy wpywów Fatah i Hamas oraz coraz czciej i wyraniej artykuowane groby z Teheranu pod adresem Izraela doprowadziy do dalszego pogorszenia i tak ju trudnej sytuacji. Ta fundamentalna utrata zaufania midzy stronami konfliktu moe by zaagodzona wycznie przez zaangaowanie polityczne stron trzecich. W takiej sytuacji niezbdne jest dugotrwae zaangaowanie midzynarodowe, które to zaangaowanie stanowioby otwarcie politycznej perspektywy dla obu stron oraz gwarancj faktycznego przeoenia planów w czyny. Jednak dalej trudno si oprze wraeniu, e utrzymujca si przemoc i wszechobecny jzyk wojny sprawiaj, i wszelkie próby zaagodzenia konfliktu s bezskuteczne. Interwencja stron trzecich, która jest nieunikniona, wymaga zatem nowych pomysów, które nie ograniczayby si jedynie do zajmowania stanowiska poredników. Essay aus dem Jahr 2008 im Fachbereich Politik - Int. Politik - Region: Naher Osten, Vorderer Orient, Note: keine, -, 19 Quellen im Literaturverzeichnis, Sprache: Polnisch null