Vader se Sondes

Anette sit in die hoekie van die badkamer. Haar knieë hoog opgetrek teen haar borskas.

Groot traandruppels rol oor haar wange. Sy trek haar bene nog stywer teen haar vas, en knyp haar oë styf toe.

Die gebeure van ʼn rukkie terug speel weer voor haar geestesoog af. Sy skud haar kop stadig heen en weer … probeer die spinnerakke uit haar kop kry.

Anette staan moeisaam op. Haar liggaam voel gekneus en seer.. Gedweë maak sy die bad se krane oop. Sy klim moeisaam in die bad.

Sy is so … moeg amper lewensmoeg. Maar hoe kan sy so voel as sy dan nog net 'n kind is?

Anette sit stil in die bad en luister. Sy vrees vir die voetstappe in die gang, vrees vir die oomblik wanneer die badkamer deur dalk weer kan oopvlieg. Sy staar na die plafon bo haar. “Hoe lank nog, hoe lank nog gaan hierdie straf aanhou!” Trane van seer rol weereens oor haar wange, en meng met haar badwater.

Anette smeer die waslap en was haar oor en oor. Haar vel is al bloedrooi van al die wassery, maar dit voel of sy nooit weer gaan skoon kom nie. Na ʼn volle uur klim sy uit die bad.

Sy klim in die bed. Haar lyf is nog steeds seer, dink sy met trane in haar oë.

Die slaap sukkel om vanaand te kom. Hoe lank nog? dink sy by haarself. Hoe lank nog moet sy in hierdie hel lewe. Dit voel of sy nie meer 'n ma het wat omgee nie... want anders sou sy nie so baie van die huis af gewees het nie! Dink sy met verwyt aan haar ma. Maar haar pa het haar gewaarsku... praat met iemand hier oor, en julle sit op straat......
(Die gedeelte is waar die mamma in 'n internet verhouding betrokke raak...)

Dirk gryp haar aan die arm, en trek haar dieper die badkamer in.

“Eina Dirk! Jy maak my arms seer! Wat probeer jy doen Dirk?” vra sy benoud.

Dirk weet duidelik nie wat hy doen nie, en val amper oor die toilet soos hy aan haar trek.

“Los my Dirk! Jy is dronk!” roep sy benoud uit.

“Jy gaan nerens heen nie vroumens! Jy verneuk op my, en nou steek jy jou foon weg. Seker bang ek sien met wie jy almal op die internet mee vry!”

“Dirk, ek belowe jou, vandat jy en ek op die internet ontmoet het, was ek nooit eens weer op daardie webtuiste gewees nie. Ek doen net my bank sake en e-posse op die internet!”

“Ek glo jou nie Retha!” Hy stamp haar met geweld teen die deur vas, en Retha probeer met haar arm keer dat sy nie haar kop teen die muur stamp nie. Met die geweld wat sy die deur tref, voel sy die skiet pyn in haar lae rug. “Dirk! Hou op, jy maak my seer!” Snik Retha. “Nee Retha, jy kort al lankal ʼn goeie pakslae! Jy neul mos gereeld oor my drinkery! En ek kan my drinkery hanteer! Jy sal van vanaand af ophou om oor my drinkery te praat. Ek is ʼn volwasse man, en sal my nie deur enige vrou laat voor skryf hoe ek moet lewe nie. Verstaan ons mekaar!!??”

Retha sit in die hoekie van die badkamer en kyk hom bang aan.

“Vroumens! Ek praat met jou, gaan jy my nie antwoord nie!?”

“Dis reg Dirk, ek sal nie weer met jou praat oor jou drank gewoontes nie. Ek het geen reg om so met jou te praat nie, jy is immers ʼn volwasse mens wat sy eie keuses mag maak.”Retha hoor hoe sy tong sleep van die drank, en besef sy moet nou eerder mooi praat voordat hy haar weer aanrand. Haar rug pyn erg, maar sy sal nie ʼn woord daarvan sê nie. Sy wens net hy wil nou die badkamer verlaat, sodat sy kan opstaan.........