Βυζαντινή Τριλογί‪α‬

Τα τρία πρώτα βιβλία – περιπέτειες του Βυζαντινού Ιδιωτικού Ντετέκτιβ Θεόφιλου Βάρδα, εφτά (7) στο σύνολο. 1. ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΦΥΡΑ, 2. 14 ΕΣΠΕΡΙΝΟΙ, 3 ΕΝΑ ΣΕΝΤΟΎΚΙ δεμένα σε μια ΤΡΙΛΟΓΙΑ.

Στην αγγλική έκδοση σε χαρτί που κυκλοφορεί στο ΑΜΑΖΟΝ με το ψευδώνυμο VAN DIMI υπάρχουν εφτά. 7. Τα δυο πρώτα σ’ Ελληνικά ήδη προσφέρονται δωρεάν σε μορφή ΕΒΟΟΚ. Το τρίτο της σειράς που μεταφράστηκε, ΔΕΝ κυκλοφορεί μόνο του αλλά περιλαμβάνεται σαν ενότητα στην ΤΡΙΛΟΓΙΑ με τίτλο ΕΝΑ ΣΕΝΤΟΥΚΙ.
Η γλώσσα και το ύφος φαίνεται πως ενόχλησαν. Ουδεμία ηχητική εκδοχή υπάρχει για το πως μιλούσαν οι Βυζαντινοί τον 6ο αιώνα ! Εγώ δε προσωπικά, ούτε την τέχνη του λογοτέχνη δεν κατέχω και ουδεμία εμπειρία γραφής για να καθιερώσω ύφος και στυλ αφήγησης. Συγγραφέας δεν είμαι αλλά λάτρης και γνώστης του Νουάρ με μετριοφροσύνη δηλώνω πως είμαι. ΑΥΤΟ ήταν το ύφος του αστυνομικού μυθιστορήματος Νουάρ και το… αντιγράφω, προσπαθώ να μιμηθώ χωρίς να είμαι καθόλου σίγουρος αν το καταφέρνω. Γλώσσα καθημερινή, βαριά και μάγκικη, σεξιστική και γεμάτη «βρομόλογα» … αυτή είναι. Δεν κολλάει με το Βυζάντιο θα πείτε αλλά εκεί βρίσκεται ο δικός μου προσωπικός νεωτερισμός. Τί σημασία έχει άλλωστε; Λέξεις είναι και ελεύθερη έκφραση. Τον παιδιόθεν θυμό μου βγάζω για την εξουσία την εκκλησία και την δικαιοσύνη εμμέσως και χλευάζω τον έρωτα γενικώς, όχι τις γυναίκες αν και η «μοιραία γυναίκα» femme fatale είναι βασικό χαρακτηριστικό του Νουάρ.
Το «πολιτικά ορθόν» έχει καταντήσει πλέον γλαφυρό στις μέρες μας, μόνον γέλιο προσφέρει. Ταμπέλες σεξιστής, αντισημίτης, ομοφοβικός συχνά έχουν και νομικές συνέπειες. Ανοησίες. Δεν πληγώνουν οι λέξεις και ο σαρκασμός, οι κακοί άνθρωποι πληγώνουν. Τελικά, δεν μάθαμε τίποτα απ’ τον Αριστοφάνη. Με τα σημερινά δεδομένα έπρεπε να είχε απαγορευθεί! Όπως θα έπρεπε ν’ απαγορευθεί και η ελεύθερη έκφραση. Πιστεύω ακράδαντα πως έχουμε το δικαίωμα να χλευάζουμε και να γελάμε με τα πάντα και για τα πάντα. Όλα τ’ άλλα σημαίνουν φίμωμα του λόγου και της ελεύθερης έκφρασης. Είναι δικαίωμά μου να λέω ότι δεν γουστάρω κάτι ή κάποιους όπως δεν γουστάρω και τίς τηγανητές φακές π.χ. κι όταν λέω πως δεν γουστάρω αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι θ’ αρπάξω ένα ντουφέκι και θα βγω να σκοτώνω ότι δεν γουστάρω. Ριζοσπάστης και άθεος σε άλλους καιρούς θα μ’ έκαιγαν στην πυρά. Σήμερα μπορείτε ελεύθερα να με γαμοσταβρίζετε, δεν μασάω πιά. Άσε που γεράσαμε και δεν έχουμε πιά τίποτα να περιμένουμε.
Εάν δεν αρέσουν, μην τ’ αγοράσετε που και αυτό ασύμβατο είναι διότι τα προσφέρω δωρεάν.