OCTOBER RAINS

THE PATH OF LOVE GOES THROUGH THE EGO`S AVERSION. DIANA TRAVELS ON THIS PATH. HER STORY FLOURISHES, TELLING THE STORY OF EPHESUS, ARTEMIS, AND MOTHER MARY. IT IS HER JOURNEY TO FIND NOTHINGNESS, TO MINGLE WITH THE SOIL OF ROSES. SHE FINDS LOVE IN THIS SEARCH. HER JOURNEY WITH SERKAN LEADS HER DOWN A PATH OF SELF-REALIZATION. AND THESE TWO WHO DO NOT EVEN KNOW EACH OTHER`S LANGUAGE REACH THE SAME TRUTH OF LIFE. THAT IS THE LOVE REALIZED BY BOTH OF THEM SEPARATELY.
प्रेमाचा रस्ता अहंभावाच्या विरक्तीतून जातो. असाच प्रवास डायना करते. एफेसस, आर्टेमिस आणि मदर मेरीची गोष्ट सांगत सांगत तिची गोष्ट बहरत जाते. तिचा हा प्रवास आहे गुलाबांच्या मातीत मिसळण्याच्या, शून्यत्वाच्या शोधाचा. या शोधातच तिला प्रेम गवसतं. सेरकानसोबतचा तिचा हा प्रवास आत्मानुभूतीच्या मार्गावर नेतो. आणि एकमेकांची भाषाही न जाणणारे हे दोघे जीवनाच्या एकाच सत्यापाशी पोचतात. ते म्हणजे दोघांना स्वतंत्रपणे आकळलेलं प्रेम. मथायसपासून विलग होताना ती ज्या डायना ज्या भावनिक टप्प्यावर असते, ते सारे टप्पे या प्रवासात विलीन होत जातात. आणि माणसातल्या अहंभावासारख्या नकारात्मकेकडे दुर्लक्ष करत डायना निव्वळ स्वीकारभावापर्यंत पोहचते. प्रेमातल्या स्वीकाराच्या सहजभावा मंत्र सांगणारी ही अफलातून कादंबरी.