AWA MARU

जगातदुस-यामहायुद्धाचावणवापेटलेला...जपाननंसिंगापूरमधलीब्रिटिशांचीसत्ताउलथवूनतिथेआपलेहातपायपसरलेले...परंतुअल्पावधीतचजपानीसाम्राज्याच्यासत्तेचाहासूर्यढळूलागला.सिंगापूरमधलेसारेजपानीपराजयाच्याकल्पनेनं,त्यानंतरउसळणा-यासुडाग्नीच्यादहशतीनंप्रचंडहादरले!जीववाचवण्यासाठी,जपानलापळण्यासाठीजिवाचाआटापिटाकरूलागले.जपाननंसिंगापूरमधल्याजपानीनागरिकांनापरतआणण्यासाठी‘आवामारू’नावाचीबोटपाठवली.याबोटीलाअमेरिकेकडूनसुरक्षितप्रवासाचीहमीमिळालेलीहोती.परंतुएकचबोटआणिजपानीअसंख्य!बोटीतजागामिळवण्यासाठीसारेजिवाच्याआकांतानंधडपडूलागले.अखेर,दोनहजार‘निवडकभाग्यवंतां’नाघेऊनबोटीनं२८मार्च१९४५यादिवशीसिंगापूरसोडलं.परंतु१एप्रिलच्यात्याभयाणरात्रीकाहीवेगळंचघडलं!...कुठेगेलेहेसारेलोक?...तीनदशकांनंतरक्योकोतानाकाझपाटल्यासारखीकुठेगेली?कुठेगुंतलेहोतेतिच्याआयुष्याचेअदृश्यधागे?...आजवरसाहित्यकृतीतशब्दबद्धनझालेलीदुस-यामहायुद्धाच्याकाळातलीहीसत्यघटनाआणिकाळजाचाथरकापउडवणारेत्यातलेतपशीलवाचकांनीहीअनुभवावेत...रेईकिमुरांनी‘आवामारू’याबोटीच्यावास्तवघटनेभोवतीइतक्याकसबीपणानंकल्पितकथानकाचाएकदुपेडीगोफविणलाआहे,कीतीघट्टवीणवाचकालाहीत्यातओढूनघेते.अतिशयउत्कंठावर्धकरहस्यमयतेनंगतिमानहोतजाणारंहेलेखन,पुस्तकवाचूनसंपवलंतरीवाचकालापकडूनठेवतं!