Cezaevinden Anahit’e Mektuplar

“Birkaç haftalıktın, aklımda altı yedi hafta diye kalmış, ilk kez yüzümüzü tanıyarak gülümsedin. İlyastepe’de küçük evimin giriş holünde, ayakkabı dolabının üstünde, bebek koltuğu içindeydin. Mucize gibi bir şeydi. O gün bir “şey” olmaktan çıkıp bir insan oldun. Mutluluktan uçtum. Yeniden baba olduğumu hissettim. Hayatıma bir odak ve bir amaç geldi.”


Nişanyan'ın cezaevinden kızına yazdığı mektuplar...