Na greckiej fali

Błę­kit­na Mo­rza Egej­skie­go fa­la,    Wzbu­rzo­na lek­ko, nę­ci jak ko­chan­ka.  Olim­pu śnież­ny szczyt ma­ja­czy z da­la.    Od­pę­dzam tro­skę, któ­ra, jak duch Ban­ka,  Sta­je przede mną z szek­spi­row­skim ge­stem,  I -- mo­dra fa­lo -- zno­wu two­im je­stem!   Ko­chan­ko! Okręt cze­ka nas go­to­wy,    I dym z ko­mi­na jak z wul­ka­nu bu­cha...  Te­sa­lo­nic­ki brze­gu by­waj zdro­wy    Do stat­ku łód­ka po­nie­sie nas kru­cha,  A na pa­row­cu tym... Ach! Świat sze­ro­ki --  Przed na­mi prze­stwór, nad na­mi -- ob­ło­ki!   Wsia­da­my. Nie czas ża­ło­wać roz­sta­nia    Z ob­cym dro­bia­zgu ludz­kie­go mro­wi­skiem.  Olim­pu szczy­ty ob­łok już przy­sła­nia,    Słoń­ce ostat­nim swym że­gna nas bły­skiem  I ton li­lio­wy rzu­ca na wy­brze­ża...  Go­dzi­na, wie­ki pra­gnio­na, ude­rza!   Świst je­den, dru­gi, prze­cią­gły, chra­pli­wy...    Za­zgrzy­tał łań­cuch i okręt już ru­sza.  Z ka­jut na po­kład wy­bie­ga kto ży­wy    I pod osło­ną dy­mu pió­ro­pu­sza  Raz jesz­cze że­gna bli­skich garst­kę dro­gą.  Lecz my -- na brze­gu nie ma­my ni­ko­go.   Tym le­piej! Ca­ły świat nie­sie­my z so­bą...    Choć­by­śmy ni­g­dy nie wró­ci­li z dro­gi,  Ni­czy­jej du­szy nie zmro­czym ża­ło­bą,    Ni­czy­jej drzem­ki spo­kój cen­ny, bło­gi,  Znik­nie­niem na­szym zmą­co­ny nie bę­dzie...  A więc -- do śmier­ci ra­zem, ra­zem wszę­dzie! [...] 


Władysław Bukowiński Ur. 4 lutego 1871 w Święcicy k. Sandomierza Zm. 17 kwietnia 1927 w Tworkach pod Warszawą Najważniejsze dzieła: Z marzeń i życia (1898); Nowy zeszyt. Poezje (1901); Na greckiej fali (1906); Na przełomie (1911); Poeta melodii i głębin i poetka idei (studia o Adamie Asnyku i Marii Konopnickiej, 1909) Polski poeta, krytyki literacki, publicysta i nauczyciel. Jeden z założycieli Związku Nauczycielstwa Polskiego. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim, krótki czas pracował w prokuraturze Królestwa Kongresowego. Przez większość życia był nauczycielem literatury i historii, wykładał w warszawskich szkołach średnich i Towarzystwie Kursów Naukowych (późniejsza Wolna Wszechnica Polska). Pisał do miesięcznika pedagogicznego 'Nowe Tory'. W 1908 roku założył miesięcznik literacko-artystyczny 'Sfinks', był jego wydawcą i redaktorem do 1913 r. Udało mu się skupić wokół pisma wielu istotnych pisarzy tego okresu (m.in. E. Orzeszkową, S. Żeromskiego i T. Micińskiego). W swojej poezji podejmował tematy typowe dla okresu Młodej Polski, widoczna jest w niej również inspiracja twórczością Słowackiego. Zmarł w zakładzie dla nerwowo chorych po długiej chorobie. 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.