Poets wederom Poets

Een vervelend huis was het. Omzeggens elke kamer op een ander verdiep.
Het poetsgerief staat natuurlijk in de kelder, vloekte Heidi elke keer weer. Van het trappenlopen alleen al ben ik doodop. En natuurlijk heeft zij niet het inzicht om de emmer en de stofzuiger door haar nieuwe stoere vriendje al naar boven te laten brengen. Dat zou heel wat arbeid schelen voor me. Hij is sterk en gespierd, volgens haar heeft hij een bovenmenselijk uithoudingsvermogen. En ik ben een meisje van nog geen vijfenvijftig kilo.
Je wordt ervoor betaald, Heidi, sprak ze tegen zichzelf. Als men betaalt mag men alles van je vragen. Zeker van poetsvrouwen. Niet van secretaresses. Die worden beschermd door nieuwe wetten en decreten. OSGW. Stalking. Verfraaiing van de werkplaats. Stressvermindering. Antipest-maatregelen. Psychosociaal welzijn. Ergonomie en zitcomfort.
Als je maar een goede vakbond hebt, dacht Heidi. Als je bij mensen thuis gaat poetsen ziet geen hond het, laat staan de vakhond.
Hihi.
Soms heeft dat voordelen. Alleen in een huis ontdek je heel wat geheimen, hoe goed verstopt ook.