Poezje wybrane

Niezwykła wyobraźnia językowa i wizje światów nieistniejących, rządzących się sobie tylko właściwą logiką, sprawiły, że dykcja poetycka Bolesława Leśmiana uchodzi za jedną z najoryginalniejszych w XX wieku. Ta przenikliwa i błyskotliwa językowo twórczość zwrócona jest ku naturze, ale porusza się także w sferach mitycznych i nieodgadnionych, nieustannie dyktując rzeczywistości i mowie nowe prawa i porządki.

Jak w znakomitym Wstępie przekonuje Jacek Trznadel, Leśmian od samego początku podążał własną drogą. Pomimo wyraźnej symboliki i sugestywnych obrazów poetyckich, nie można łączyć jego poezji z twórczością współczesnych mu symbolistów czy młodopolan, do których rozwiązań literackich odnosił się z dystansem. Idee życia w wiecznym ruchu, nieustannego tworzenia i przekształcania języka oraz wyczulenie na metafizyczny wymiar rzeczywistości były niezmiennymi elementami Leśmianowskiego świata.

Niniejszy wybór, ułożony w porządku chronologicznym, zawiera wszystkie najważniejsze utwory autora Dziejby leśnej, a opracowanie Jacka Trznadla od lat pozostaje wzorem pracy literaturoznawczej i edytorskiej.

Tom ukazuje się w cyklu Wzorcowe tomy BN na stulecie serii.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian, właśc. Stanisław Bolesław Lesman (1877–1937) – poeta, prozaik, tłumacz, uznawany za jednego z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych autorów dwudziestego wieku. Leśmian wywodził się z rodziny inteligenckiej pochodzenia żydowskiego. Młodość spędził w Kijowie, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu literackim i artystycznym. Debiutanckie wiersze opublikował w 1985 roku w czasopiśmie „Wędrowiec”. W 1901 roku, po ukończeniu studiów prawniczych, przeniósł się do Warszawy. Dzięki przyjaźni z Zenonem Przesmyckim współpracował z pismem ,,Chimera”. W 1918 otrzymał pracę jako notariusz. Jego pierwszy tom poetyki, zatytułowany Łąka, ukazał się w roku 1920. W latach trzydziestych aktywnie udzielał się w życiu literackim, publikował m.in. w „Kulturze”, „Skamandrze” i „Wiadomościach Literackich”, silnie zaznaczając swoją obecność na poetyckiej scenie międzywojnia. Ostatni zbiór wierszy wydany za życia poety to Napój cienisty z 1936 roku.

Jacek Trznadel

Jacek Trznadel (ur. 1930) – pisarz i poeta, tłumacz, krytyk literacki i publicysta. W 1964 roku opublikował debiutancki tom poezji Wyjście oraz pionierską monografię Twórczość Leśmiana. Próba przekroju. W 1975 roku był jednym z sygnatariuszy listu 59 intelektualistów protestujących przeciwko zmianom konstytucyjnym w PRL. W latach 1978–1983 pełnił funkcję profesora literatury polskiej oraz dyrektora Sekcji Polskiej na Wydziale Slawistyki Paryskiego Uniwersytetu Sorbony. W 1986 roku wydał swoją najgłośniejszą książkę, Hańbę domową – zbiór wywiadów z polskimi pisarzami, poświęconych postawie ludzi kultury wobec stalinizmu. W 2016 roku ogłosił kolejną monografię twórczości autora Łąki – Kalendarium Leśmianowskie. Życie i twórczość w układzie chronologicznym.