Voor ik vergeet

Het opmerkelijke levensverhaal van een Belgisch-Australische vrouw die al twintig jaar leeft met de diagnose jongdementie. Hoe voelt het als de mist in je hoofd almaar dichter wordt? Op miraculeuze wijze kreeg Christine Bryden de tijd en de veerkracht om erover te schrijven. Op haar 46ste kreeg Christine Bryden het verpletterende verdict van haar neuroloog: ze leed aan jongdementie. Binnen de vijf jaar zou de topwetenschapster en adviseur van de Australische regering voltijds medisch verzorgd moeten worden, langer dan acht jaar had ze niet meer te leven. Haar wereld stortte in. Ze zorgde alleen voor haar drie dochters met wie ze pas ontsnapt was uit een gewelddadig huwelijk. Intussen zijn we ruim twintig jaar later. Christine blee een wonderpatiënte te zijn: haar dementie vorderde veel trager dan de artsen hadden voorspeld. Ze werd de eerste ervaringsdeskundige die kon uitleggen hoe het voelt om je taal, je oriëntatievermogen, je persoonlijkheid... te voelen afbrokkelen, om vaak bang en wanhopig te zijn en je zo verdomd alleen te voelen, maar ook een zinvol leven te kunnen leiden, ondanks de ziekte.