GULMOHAR

वपुंच्यासुंदर,सदाबहारकथांचासंग्रह

गुलमोहराचंझाडकेव्हाहीछानदिसतं.निळ्यानिळ्याआकाशाच्यापाश्र्वभूमीवरतेजेवढ्याडौलानंशेंडेवरकरूनडुलतं,तेवढ्याचश्रीमंतीनं-काळ्याभोरपावसाळीढगांवरसुद्धावैभवशालीदिसतं,भव्यवाटतं.पणदिवाकरपंतांनागुलमोहराचंझाडआताबघवेना.तोत्यांचापराभवहोताभंगपावलेलंस्वप्नहोतं.लाकूडतोड्याझाडावरसरड्याप्रमाणेचढला.वरच्याफांदीवरपहिलीकुर्हाडबसलीआणित्यापहिल्याघावानंदिवाकरपंतांच्याआख्ख्याभूतकाळातीलआठवणींवरतडाखाहाणला.दुसऱ्याघावासरशीत्यांचाभविष्यकाळनष्टकेला.तिसराघावबसलाआणिदिवाकरपंतांनाप्लॉटचावर्षवाढदिवसआठवला.घावाघावागणिकआठवणींचामोहरझोडपलाजातहोता.खालीपडणाऱ्याफांद्याचुकवीतचुकवीतदिवाकरपंततांबडीफुलंभराभरवेचतहोते.घावावरघावबसतहोते.झाडाचीउंचीकमीहोतहोती,दिवाकरपंतांचंस्वप्नहीलहानलहानहोतहोतं.