Uwagi Niemca o sztuce scenicznej francuskich aktorów tragicznych

Esej o
aktorach i teatrze francuskim został zredagowany przez Humboldta na
podstawie zapisków, które młody uczony prowadził regularnie w Paryżu
od grudnia 1797 do sierpnia 1799, i które zostały wydane drukiem
dopiero w XX wieku. Duża część obserwacji, notowanych w celu
wykorzystania ich w przyszłości w dziele z zakresu antropologii
porównawczej dotyczy życia teatralnego. Można nawet odnieść wrażenie,
że właśnie teatr, scena, widownia, krytyka stanowiły dla Humboldta
najlepszy materiał do studiowania różnego rodzaju ludzkich zachowań i
namiętności, które porównywał z punktu widzenia odrębności
charakterologicznych dwu sąsiadujących ze sobą narodów, Francuzów i
Niemców. [...] Obok komparatystycznego punktu widzenia, pionierskie
podejście Humboldta do sztuki scenicznej przejawia się także na innych
polach. Po pierwsze wprowadza aktorstwo w obszar zainteresowań nowej,
osiemnastowiecznej dziedziny filozofii, estetyki. Po drugie Humboldt
analizuje grę aktorską jako specyficzny kod kulturowy, jako „język
znaków kulturowych”.