Uczone białogłowy

Zbli­ża­my się do koń­ca ka­rie­ry pi­sar­skiej Mo­lie­ra. Nie­ba­wem, ści­śle w rok po śmier­ci wier­nej to­wa­rzysz­ki mło­do­ści, Mag­da­le­ny Béjart, i je­mu śmierć za­mknie po­wie­ki. Ale, jak gdy­by chciał dać mia­rę te­go, iż scho­dzi z po­la w peł­ni twór­czo­ści i ge­niu­szu, za­lśni jesz­cze tą ko­me­dią, jed­ną z naj­do­sko­nal­szych, naj­tro­skli­wiej wy­piesz­czo­nych w je­go dzie­le. W prze­ciw­sta­wie­niu do więk­szo­ści swo­ich utwo­rów z tej epo­ki, kre­ślo­nych po­spiesz­nie na za­mó­wie­nie dwo­ru lub dla po­trzeb re­per­tu­aru, tu Mo­lier da­je sztu­kę do­sko­na­le ob­my­ślo­ną, dłu­go trzy­ma­ną na warsz­ta­cie, bę­dą­cą nie­śmier­tel­nym wzo­rem ,,kla­sycz­ne­go' te­atru. [...] 


Molire (Molier) Ur. 15 stycznia 1622 r. w Paryżu Zm. 17 lutego 1673 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Pocieszne wykwintnisie (1659), Szkoła żon (1662), Świętoszek (1664), Don Juan (1665), Mizantrop (1666), Skąpiec (1668), Szelmostwa Skapena (1671), Chory z urojenia (1673) Właśc. Jean Baptiste Poquelin. Francuski komediopisarz (do dziś zaliczany do najwybitniejszych w historii literatury europejskiej), dyrektor teatru i aktor; cieszył się uznaniem i opieką króla Ludwika XVI. W Polsce jego dzieła przekładano i wystawiano od XVII wieku. Był synem tapicera, ale postanowił nie iść w ślady ojca. Od dziecka interesowały go przedstawienia uliczne. Studiował filozofię i prawo, by ostatecznie pójść za głosem wczesnej fascynacji i poświęcić życie scenie. Zmarł na atak serca grając w Chorym z urojenia. autor: Aneta Mościcka 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.