Stankiewicz. Powrót

33 lata po premierze „Stankiewicz” wraca do PIW-u, zachwycając nie tylko fabułą, ale też wyrazistą narracją, jakiej nie powstydziliby się klasycy dziewiętnastowiecznej powieści. Dziś czaruje nawet bardziej niż przed laty. Eustachy Rylski bowiem poddał swój tom ponownej redakcji i wprowadził autorskie poprawki.


Debiutanckim tomem „Stankiewicz. Powrót” Eustachy Rylski zburzył stereotypy na temat literatury o Polsce pod zaborami. Powieściowy dyptyk zamiast nieznośnie niezłomnych bohaterów sugestywnie ukazuje protagonistów z krwi i kości. Uwikłani w burzliwy czas przełomu XIX i XX wieku, sytuację polityczną, rodzinną i osobistą, nie wzywają Boga ani ojczyzny. Skazani na samych siebie, są ponad wszystko, nawet ponad swój los… Hubert Stankiewicz po latach mści się na Kozaku, który podczas powstania styczniowego zabił jego ojca-powstańca. Sam nie wie, czy robi to z potrzeby, czy z obowiązku… Max Rogoyski z kolei wraca z wojny do rodzinnego majątku w odrodzonej Polsce. To trudny powrót, bo jego dziad zbił fortunę, szmuglując broń dla powstańców, a następnie ich denuncjując… Opowieści o ich losach stają się dla Rylskiego pretekstem do rozważań nad takimi wartościami, jak: polskość, patriotyzm, honor czy rodzina.



Eustachy Rylski (1944)

prozaik, eseista, autor sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych. Debiutował w czterdziestym roku życia bardzo dobrze przyjętym dyptykiem Stankiewicz. Powrót. W latach dziewięćdziesiątych wziął rozbrat z literaturą. Do pisania wrócił dopiero po dwudziestu latach. W sumie Eustachy Rylski jest autorem pięciu powieści: Stankiewicz. Powrót (1984), Człowiek w cieniu (2004), Warunek (2005),

Na Grobli (2010), Obok Julii (2013); dwóch zbiorów opowiadań Tylko chłód (1987), Wyspa (2007), siedmiu dramatów oraz tomu esejów Po śniadaniu (2009).