Zakopane

Zakopane spillt an de Joren 1939-1941. Zwee Schicksaler treffen openaner. Dat vum Alois, e frustréierte Flantes aus biergerlecher Famill, deen an der Nazi-Ideologie eng Rechtfäerdegung fënnt, fir sengem Haass op d‘Judde fräie Laf ze loossen an dat vum Ackermann, en eelere Gendaarm, deen enquêtéiert. Am Laf vun de Méint, an der erdréckender Atmosphär vun der „drôle de guerre“, kënnt hien dem Mäerder ëmmer méi no, bis dee, just virun der Invasioun 1940, verschwënnt. Duerno muss den Ackermann d’Nazifizéierung vun der Polizei iwwert sech ergoe loossen, wärend den Alois beim grousse Morden am Osten derbäi ass. 1941 mécht dem Ackermann säi Gewëssen net méi mat. Hie quittéiert den Déngscht, mä sicht weider nom Alois; d‘Spur féiert a Polen.