(Nie to, co mi się śniło...‪)‬

Nie to, co mi się śni­ło,  ale com krwią prze­pła­kał,  to wi­dzę, gdy się schy­lę  nad wo­dą, w któ­rej pta­ki  kre­ślą wę­zły da­rem­ne,  któ­re nie zwią­żą bó­lu  ani mi świat utu­lą,  ale się plą­czą ciem­ne,  ale mi grób roz­wi­ną  i roz­wi­ja­jąc -- mi­ną.   Ten świat, gdzie wi­dzieć chcia­łem  ro­ślin­nych li­nii mą­drość,  gdzie kształ­ty uko­cha­łem  i du­chy wszyst­kich rze­czy,  ten świat, co miaż­dżąc le­czy,  a gi­nie ra­zem z cia­łem,  ten świat czy mi się wy­śnił  jak bia­ła ga­łąź wi­śni,  jak tyl­ko wiew anio­ła,  a po­tem krwią się po­lał?   Czym ja ry­ce­rzy wi­dział  tam tyl­ko, gdzie się bu­ta  jak chmu­ra cięż­ka to­czy,  czym ja mi­ło­ści pa­trzył  przez snem za­snu­te oczy?  A te­raz świat-po­ku­ta  wy­stą­pił rze­ką z brze­gów  i czy tak znów na­uczę  mą­dro­ści al­bo chło­du  nie­wy­pa­lo­ną mło­dość?   Trze­ba by­ło mi­ło­ści  po jed­nej tak od­ry­wać,  pra­gnie­nia krwią na­zy­wać,  przy­wy­kać tak do rze­czy,  jak mi je Bóg za­prze­czył. [...] 


Krzysztof Kamil Baczyński Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.