Το Κοκάλινο Σπουργίτ‪ι‬

«Είθε να μας φέρνεις πάντα τύχη και να μας προστατεύεις και είθε να οδηγείς τις ψυχές μας στην ελευθερία».

Ο Σούμπι είναι πρόσφυγας. Αυτή είναι η ιστορία του, η ιστορία πολλών εκατομμυρίων...

«Σύντομα, Σούμπι, ο κόσμος εκεί έξω θα μας θυμηθεί. Σύντομα θα δει πως το να ζούμε εδώ δεν είναι καν ζωή. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους δείξουμε ποιοι είμαστε, πως είμαστε κι εμείς άνθρωποι, και τότε θα θυμηθούν. Αυτή τη φορά δε θα μας ξεχάσουν».

Ο Σούμπι είναι πρόσφυγας. Η μητέρα του και η αδελφή του το έσκασαν από το βίαιο περιβάλλον της χώρας τους, αναζητώντας καταφύγιο σ’ έναν ασφαλέστερο τόπο. Ο ίδιος γεννήθηκε σ’ ένα κέντρο κράτησης μεταναστών και ό,τι έχει ζήσει μέχρι τώρα είναι πίσω από έναν φράχτη. Ωστόσο, η φαντασία του δεν έχει όρια· η Νυχτερινή θάλασσα του φέρνει δώρα, οι φάλαινες του τραγουδάνε και τα πουλιά τού λένε τις ιστορίες τους. Η πιο όμορφη ιστορία, όμως, είναι της Τζίμι, ενός κοριτσιού που εμφανίζεται μια νύχτα από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος, μαζί με το σημειωματάριο της μητέρας της, που την έχει χάσει.

Καθώς ο Σούμπι και η Τζίμι ξεδιπλώνουν τις ιστορίες τους, ίσως καταφέρουν να βρουν μαζί παρηγοριά - ίσως και τον δρόμο προς την ελευθερία.