De slavernij in Suriname
-
-
3,4 • 198 beoordelingen
-
Beschrijving uitgever
Voordat het in 1863 zover was, is er vanzelfsprekend uitgebreid over gediscussieerd door voor- en tegenstanders. Hierbij een onderdeel van deze discussie: twee redevoeringen, de eerste (1853) van Julien Wolbers en de tweede (1856) van Nicolaas Beets. Beide heren pleiten vanuit hun christelijke levensovertuiging voor afschaffing van de slavernij. Waar Wolbers zich concentreert op de wrede straffen en de ook overigens slechte behandeling van de negerslaven (de vergelijking trekkende met “De negerhut van oom Tom”, waarin de misstanden van de Amerikaanse slavernij worden belicht), kiest Beets een andere benadering. Hij wil niet het risico lopen dat misstanden door slavernijvoorstanders worden gebagatelliseerd of afgedaan als uitzonderingen, en focust op menslievendheid, beschaving en de geest van het christendom.
Beide betogen, hoe verschillend ook in benadering van het probleem, zijn hartstochtelijke oproepen tot erkenning van het recht op vrijheid van eenieder, ongeacht huidskleur of afkomst. (kattekliek).
Klantrecensies
Slavenij in Suriname, achter de rug
T lezen van dit boek geeft een beeld hoe t in die tijd ging, en onder invloed van welke waarden en normen t afschaven van de Slavenij leiden.
De slavernij in Suriname
De realiteit van de wreedheden, die toen in Suriname hebben plaatsgevonden, zijn in dit boek treffend en gruwelijk openhartig verwoord. Gelukkig waren er in die tijd ook mensen die zich het lot van de slaven aantrokken en hun best deden om dit aan koning en vaderland onder de aandacht te brengen. Een boek wat je gelezen moet hebben, omdat het een niet zo,n fraai stuk van onze vaderlandse geschiedenis bloot legt.
Best wel veel spelfouten
er is in dit boek best wel veel spel fouten maar het is wel een super leuk boek