Lulet e skajbotës

Te ky roman lodrojnë bashkë, në një gjeografi sa reale aq edhe mistike, jeta dhe vdekja, dashuria dhe urrejtja, dhimbja dhe gëzimi, krenaria dhe përçmimi, e shkuara dhe e tashmja; qielli, toka dhe nëntoka. Kjo botë që njohim, por edhe një botë tjetër atje, në skajin ku njerëzit përveç ajrit frymëmarrin ende mite dhe legjenda. Mes këtyre faqeve, që i përpin gjatë leximit, është jeta e një popullsie të tërë, e cila e meriton të njihet, e rrokur e gjitha me një dorë. Me dorën e djathtë të autorit që e ka shkruar, përmes një stili sa realist aq edhe magjik ,përmes përshkrimesh sa të gjalla dhe të prekshme , aq edhe poetike dhe onirike. Nga kronika familjare apo e një fshati të vetëm, Namik Dokle arrin të ndërtojë kronikën e një krahine dhe të një vendi të tërë, të endë sagën për popullin e vet.