Zapomniani bohaterowie powojennej Polski

Wstępując do Armii Krajowej, wiedziałem, na co narażam siebie i
bliskich. Wiedziałem, że nie będzie łatwo. Że moje dotychczasowe życie,
wraz z odrzuceniem pozwu do wojska, kończy się na zawsze. Z tej drogi
nie było już odwrotu. Przewidywałem zimne noce w lasach, ucieczki przed
wrogiem, strach i determinację, które będą krążyć w moich żyłach zamiast
krwi. Spodziewałem się długich, wesołych rozmów, nawiązania nowych
przyjaźni i poddania próbom tych starych. Lecz to, co mnie spotkało, nie
nawiedziło mnie nawet w najgorszych koszmarach.

Książka stanowi pamiątkę po wyjątkowym człowieku, Marianie Bronieckim,
który w wieku zaledwie dwudziestu jeden lat odrzucił wezwanie do wojska i
wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Ukrywał się w lesie, walcząc z
wrogimi oddziałami UB. Osiem lat życia spędził w więzieniu, a w swych
pamiętnikach opisał panujące tam potworne warunki, przebyte choroby oraz
bestialskie traktowanie skazańców.