Doskonale zwyczajna rzeczywistość. Socjologia, geografia albo metafizyka muzyki

Tworzenie muzyki to nie tylko godziny spędzone w studiu, ślęczenie nad zapisem nutowym czy komputerem. Robiąc muzykę musisz decydować o materiale, który się na nią składa, o tym, w jaki sposób będzie dystrybuowana i prezentowana. Za pomocą jakich narzędzi, przez kogo i na jakich zasadach? Świat społeczny jest integralnym elementem tego, co nazywamy „dziełem muzycznym”. Doskonale zwyczajna rzeczywistość to zbiór esejów analizujących muzykę z perspektywy socjologicznej, antropologicznej i kulturoznawczej.

Autor poszukuje pojęć niezbędnych do zrozumienia muzyki nie w analizach teoretycznych, lecz bezpośrednio w muzyce głównych bohaterów książki, m.in. Corneliusa Cardew, Alvina Luciera, Johna Lomaxa, Luca Ferrariego, Keitha Rowe’a, Luigiego Russolo, Toshiya Tsunoda, Ludwiga van Beethovena. To oni sami okazują się tutaj teoretykami muzyki. 

Michał Libera (1979) – socjolog, producent, kurator i krytyk muzyczny, współzałożyciel Fundacji 4.99, regularny współpracownik Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, CSW „Zamek Ujazdowski”, Muzeum Narodowego (Królikarnia) i Polskiego Radia (Program II), kurator wyróżnionego na Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji projektu „Making the walls quake as if they were dilating with the secret knowledge of great powers".