Gërshetimi kuantik dhe sinkronizmi psikik

Për shumë shekuj, perceptimet ekstra-shqisore të ngjashme me telepatinë, shenjat e së ardhmes dhe kthjelltësia u konsideruan fantazi, iluzione ose shpikje mashtruese.

Qasja materialiste e përhapur në qarqet shkencore mohon çdo realitet "shpirtëror" a priori. Arsyeja është se këto realitete nuk janë të verifikueshme në laborator.

Përkundër kësaj, të gjithë njerëzit kanë pasur një përvojë të ngjashme me ato të mohuara nga shkenca. Për shembull, ne mund të kujtojmë ngjarje të pashpjegueshme, ogur të ngjarjeve të ardhshme ose ëndrra që bëhen realitet.

Ne shpesh kemi përfituar nga këto përvoja. Kjo tregon se ato nuk ishin përvoja iluzive.

Këto fenomene nuk janë të rralla dhe prekin të gjithë. Disa studiues, të pajisur me një mendje më të hapur, kanë dashur ta trajtojnë këtë çështje shkencërisht. Ata pyetën veten nëse ka ndonjë mënyrë për të kuptuar përvojat ekstensensore pa përdorur okultizëm, mitologji ose filozofi pseudo-fetare. Libri tregon përvojat e këtyre studiuesve.

Tani, më në fund, po shfaqen prova që demonstrojnë shkencërisht ekzistencën e një niveli më të lartë të vetëdijes.

Ekziston një "mendje kolektive" që përmban ide dhe mendime të përbashkëta për të gjithë njerëzimin. Ky është një kozmos psikik, të cilin mund ta përdorim për të mirën tonë. Nga ky kozmos ne marrim sinjale dhe informacione.

Në vitin 1980, "ngatërrimi kuantik" u konfirmua eksperimentalisht.

Kjo veti është tipike për grimcat elementare.

Të gjitha grimcat (atomet, elektronet, fotonet) mund të komunikojnë me njëra-tjetrën pa vuajtur kufizimet e hapësirës dhe kohës.

Kjo bie në kontrast të ashpër me supozimet e pikëpamjes materialiste.

Komunikimi midis grimcave elementare ndodh në një dimension që nuk i nënshtrohet ligjeve të njohura të fizikës. Ky dimension mund të krahasohet me një "Mendje Universale".

Eksperimentet e "Projektit Global të Ndërgjegjësimit" të kryer në Universitetin Princeton padyshim kanë demonstruar ekzistencën e një vetëdijeje të botës.

Libri përshkruan teorinë e ashtuquajtur "nënndërgjegjeshëm kolektive" të zhvilluar nga psikoterapisti i famshëm Carl Gustav Jung. Teoria e Jungut është shumë e ngjashme me konceptin neoplatonik të "Anima mundi". Këto teori konfirmohen në parashikimet e fizikës kuantike, të zhvilluara nga shkencëtarë të shquar dhe laureatë të Nobelit.

Fizika kuantike dokumenton ekzistencën e një niveli të quajtur "jo-lokal". Në këtë nivel, grimcat elementare, pavarësisht se ndahen nga distanca të mëdha, dinë gjithçka për njëri-tjetrin dhe sillen sikur të ishin një.

Nga vizioni materialist i një universi të mbështetur plotësisht në materie të grumbulluar rastësisht, njerëzimi shkon drejt një mënyre të re për të kuptuar realitetin, ku materia dhe psikika bashkëjetojnë dhe integrohen.