Lietuviai amžių glūdumuose

Nuo mu­su pra­bo­čiu apie lie­tu­viu tau­tos se­no­vęma­žai kas te­už­si­li­ko. Se­nos dai­nos ir pa­sa­kos, irstab­mel­diš­ka ital­pa nuo­lat uje­mos par ku­ni­gus, popri­emi­mo ka­ta­li­kys­tes, tu­re­jo ant ga­lo iš­nyk­ti be­veiksu­vis. Ra­šy­tu gi li­ku­čiu jo­kiu ne­ran­da­me. Taipjog šiu die­nu ty­ri­ne­to­jas yra pri­vers­tas sem­ti ži­niasiš sve­ti­mu vers­miu, ku­rios, su­pran­ta­mas da­ly­kastu­ri sa­vy­je daug klai­du, jau tai del to, jog sve­ti­mira­šejai to­li nuo Lie­tu­vos gy­ve­no, jau tai ty­čia pa­da­ry­tu par ju pik­tą no­rą. Taip ne­to­li ieš­kant ne­ži­no, jog ru­siš­ko­sios vers­mes par val­džios pa­lie­pi­mąty­čia da­re­si su­dar­ky­tos ir ivai­rio­mis me­la­gys­te­mis pri­kam­šo­mos del mu­su tau­tos akiu ap­mo­ni­ji­mo. [...] 


Vincas Pietaris Ur. 31 października 1850 r. w Pojeziorach, pow. Wyłkowyski Zm. 3 października 1902 r. w Ustiużnie (Rosja) Najważniejsze dzieła: powieść historyczna Algimantas, powieść Keidoši? Onut?, dramat Kova ties Žalgiriais (Bitwa pod Grunwaldem), Lietuviai amži? gl?dumuose (Litwini w głębi wieków). Lekarz, pisarz litewski, współtwórca zakazanej twórczości publicystycznej, autor pierwszej litewskiej powieści historycznej Algimantas. Vincas Pietaris urodził się w rodzinie chłopskiej. Kilka lat naukę pobierał w szkole początkowej w Pilwiszkach (lit. Pilvišk?s), później uczęszczał do czteroklasowego gimnazjum w Mariampolu (lit. Marijampol?) oraz do chłopięcego gimnazjum w Suwałkach. W latach 1870-1875 studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, następne cztery lata ? na Wydziale Medycyny. Po ukończeniu nauki mieszkał i pracował w Damjansku. Ożeniwszy się z córką pułkownika rezerwy Marią Kosowicz, już z nową rodziną przeniósł się do Ustiużny (Obwód Wołogodzki, Rosja). W 1896 r. wrócił na Litwę, tutaj się zatrzymał w Kownie w mieszkaniu księdza Adomasa Jakszty. Niedługo potem wrócił do Ustiużny i tam już przebywał do końca życia. Od czasów wczesnej młodości V. Pietaris podkreślał szczególną wagę kultury narodowej, języka. W czasach najtrudniejszych narodowi działał na rzecz litewskości. 


Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.