Lithium zapomniany pierwiastek. Stabilizator nastroju, antydepresant i sojusznik zdrowego mózg.

Mimo, iż lithium jest pierwiastkiem śladowym, okazuje się on wszechobecny w przyrodzie i bardzo ważny dla zdrowia organizmu człowieka. Lit występuje w niewielkich ilościach w wodach gruntowych (tylko na pewnych terenach), a od jego stężenia w danej lokalizacji, może zależeć nastój jej mieszkańców. Znajduje się on również w niektórych warzywach, w stężeniu większym lub mniejszym w zależności od szerokości geograficznej, a nawet od pory dnia czy nocy.

Naukowcy udowodnili, że lit zawarty w wodzie morskiej oraz w soli kamiennej lub morskiej, ma spore znaczenie dla organizmu człowieka - szczególnie dla mózgu i układu nerwowego. Jako sojusznik mózgu, wspomaga stabilizację nastroju i jest antydepresantem. Polecany jest w diecie w przypadku chorób umysłowych, m.in. w chorobie dwubiegunowej (AChD), w ADHA, w autyzmie czy też w innych chorobach psychicznych, jak też w chorobie Alzheimera (lit zapobiega fosforylacji białka tau występującego prawie wyłącznie w komórkach nerwowych) i Parkinsona oraz w SM (stwardnienie rozsiane).

Lit jest potrzebny do zachowania płodności, jest ważny w pierwszych etapach rozwoju zarodka. Jego niedobór może przyczyniać się do niskiego wzrostu u dzieci a nawet do zahamowania go. Lit ma też swój współudział w procesach trawienia i przyswajania składników pożywienia. Bierze udział w transportowaniu witamin B12, B8 i B9 do komórek. Już małe dawki litu przynoszą masę korzyści i są całkowicie bezpieczne. Większe dawki nie są zalecane. Stąd najbezpieczniejsze jego formy powinny pochodzić ze źródeł naturalnych, czerpane z wody i pożywienia.