บอดี้การ์ดหัวใจนายเหมือ‪ง‬

ภูริชถูกลอบยิงแต่กลับได้บอดี้การ์ดพ่วงตำแหน่งแฟนปลอมๆ มาแทน

หากทอฝันต้องปกป้องชีวิตภูริชตามหน้าที่

ภูริชก็พร้อมปกป้องหัวใจของทอฝันเพราะความรัก


*****************************


ทอฝันหันหน้าที่เห่อแดงหนีแทบไม่ทัน ทำไมเธอไม่ทันคิดว่าภูริชอยู่ในห้องน้ำเขาก็ต้องแต่งตัวไม่เรียบร้อย โอเค ถึงเขาจะไม่ได้แก้ผ้าให้เธอเป็นตากุ้งยิงก็เถอะ แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวใส่แต่บอกเซอร์ตัวเดียวมันน้อยไปไหม เธอไปเรียกนายเสริมมาช่วยน่าจะดีกว่ามั้ง 

“ตกใจอะไรล่ะคุณ ผมไม่ได้แก้ผ้าอยู่เสียหน่อย เร็วๆ สิ มาช่วยดึงผมขึ้นไปที โอย...สงสัยหลังจะยอกเจ็บชะมัด” ชายหนุ่มบ่นพึมพลางยกมือมารอจับ

แล้วดูเถอะมันน่าแกล้งไหมนั่นแทนที่ทอฝันจะเดินมาหาเขาดีๆ เธอกลับเดินถอยหลังกลับมาแล้วยื่นมือให้เขาจับ มันจะอะไรนักหนาเชียวเขาแค่ใส่บอกเซอร์ ไม่ได้อนาจารโป๊เปลือยสักหน่อย 

“จับมือฉันไว้สิคะ”

มือหนาคว้ามือบางไว้ดวงตาเริ่มเจ้าเล่ห์แล้วแกล้งถ่วงน้ำหนักจนร่างเพรียวโย้ตามแทบลงมากองที่อกหนา พอลืมตาหันมาเห็นเขาก็รีบหันไปหลับตาปี๋ เขาไม่รู้จะโมโหหรือเอ็นดูเธอดีแล้ว

“ถ้าปิดตาแบบนั้นจะเห็นผมได้ยังไงล่ะ”

“คุณลมอย่าทำตัวหนักสิคะ” หญิงสาวบ่นพึมเพราะเรื่องที่จะหันไปว่าต่อหน้านั้นเลิกคิดไปได้เลย ตอนฝึกยูโดเธอเคยกอดฟัดกับผู้ชายไม่เห็นรู้สึกอะไร แต่พอเห็นภูริชเกือบเปลือยใจบ้าๆ ดันเต้นไม่เป็นส่ำ 

“ผมไม่ได้ทำตัวหนัก แต่ตัวผมหนักจริงๆ นี่นา พาผมไปนั่งที่เตียงที ไม่รู้น้ำเข้าเฝือกอีกหรือเปล่า”

ภูริชคล้องคอทอฝันก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นมา แม้ชายหนุ่มจะพยายามออกแรงยันตัวเองแล้วแต่หญิงสาวก็เสียหลักเซอยู่ดี เธอหันมองเขาด้วยความเป็นห่วงทว่ามันคือความผิดพลาดเมื่อดันไปเห็นอกล่ำๆที่ยังมีน้ำเกาะพราวเข้าเต็มๆ เรียวปากหนายิ้มขบขันแกล้งกอดร่างเพรียวเอาไว้เต็มรักทำอย่างกับกลัวล้ม ทอฝันหลับตาปี๋แทบจะหัวใจวายอยู่แล้ว ถ้าขืนกอดกันอย่างนี้ต่อไปเธอเป็นลมคาอกเขาแน่ 

ทอฝันพยายามตั้งใจเดินต่อไปจนถึงเตียงในอีกสามก้าวต่อมา หญิงสาวจับแขนของภูริชแล้วง้างออกจากตัวก่อนจะสะบัดไปที่เตียง แต่ดันผิดแผนเมื่อแขนอีกข้างของเขายังกอดเอวเธอไว้เลยกลายเป็นร่างหนาล้มมาทับร่างเพรียวจนมิด ทอฝันตกตะลึงในความใกล้ชิดอย่างไม่คาดฝัน หญิงสาวออกแรงดิ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงสัมผัสแปลกๆ ยามอกชื้นๆ แนบชิดหน้าอกของเธอ เสื้อที่เธอใส่ยิ่งดูบางเมื่ออกนุ่มรับรู้ได้ถึงหัวใจจากเจ้าของอกหนาที่เต้นตุบๆอยู่ชิดกัน ทำไมเขาไม่ใส่เสื้อแสงให้เรียบร้อยก่อนจะเรียกเธอเข้ามาช่วยก็ไม่รู้

ภูริชไม่คาดคิดว่าจากความอยากแกล้งทอฝันเพราะความหมั่นไส้ระคนเอ็นดูจะกลับกลายเป็นว่าเขาเป็นฝ่ายติดในกับดักที่เป็นผู้เริ่มต้นเสียเอง ชายหนุ่มยกแขนยันมือกับที่นอนพลางมองหญิงสาว ตาสบตาราวกับเกิดวินาทีที่โลกหยุดหมุนสำหรับภูริชเพียงผู้เดียวเพราะเพียงเสี้ยววินาทีนั้นทอฝันผลักเขาออกพร้อมกับยกแขนมาล็อคคอราวกับตอนจบของหนังหักมุม


******นิยายเรื่องนี้หมดสัญญากับสำนักพิมพ์แล้ว ผู้เขียนจึงนำมาลง MEB เองค่ะ เนื้อหาปรับนิดหน่อยค่ะ การจัดหน้าไม่เหมือนกับสำนักพิมพ์ค่ะจำนวนหน้าจึงไม่เหมือนกัน******

keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, amranbunpatee