Śladami Marksa i Wittgensteina

Śladami Marksa i Wittgensteina. Krytyka społeczna bez teorii
krytycznej



„Jestem głęboko przekonany, że projekt krytyczny Marksa wart jest
przemyślenia i dyskusji, a nie całkowitego odrzucenia, co zbyt łatwo ostatnio
nam przychodzi”, pisze Lotar Rasiński.

Wartość tego projektu polega według Autora na powiązaniu przez Marksa
krytyki z praktyką emancypacji. Krytyka ma sens tylko wtedy, jeśli może prowadzić
do stopniowego wyzwolenia społeczeństwa.



Dziś należy jednak przemyśleć Marksowską ideę krytyki społecznej z
perspektywy dokonanej przez Wittgensteina krytyki języka. Filozofia
Wittgensteina każe nam odrzucić wszelkie formy komunikacji, które nie są
oparte na języku naszej codziennej komunikacji. Celem i stawką jest tu powrót
do praktyki, do świadomej partycypacji w społecznym życiu.



Książka Śladami Marksa i Wittgensteina stanowi doskonały
przegląd stanowisk z obszaru współczesnej filozofii polityki (m.in. Walzer,
Mouffe, Tully, Habermas). Przywoływane koncepcje analizowane są jednak z
perspektywy wypracowywanej przez Autora oryginalnej koncepcji krytyki
społecznej. Czerpiąc nie tylko z myśli Marksa i filozofii Wittgensteina, ale
także z narzędzi wypracowanych przez Michela Foucaulta, rozwija on ideę
„krytyki społecznej bez teorii krytycznej”.



Lotar Rasiński pracuje jako adiunkt w Zakładzie Filozofii (Instytut
Pedagogiki) Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. Jest autorem książki
Dyskurs i władza. Zarys polityki agonistycznej (2010) oraz
redaktorem tomów Język, dyskurs, społeczeństwo. Zwrot lingwistyczny
w filozofii społecznej (2009) i Ludwig Wittgenstein –
konteksty i konfrontacje  (z
P. Dehnelem, 2011). Jego zainteresowania badawcze obejmują współczesną
filozofię polityczną, teorię dyskursu, krytykę społeczną i metodologię nauk
społecznych. Jest redaktorem naukowym serii wydawniczej Biblioteka
Współczesnej Myśli Społecznej przy Wydawnictwie Naukowym DSW.