Średniowiecze. Obalanie mitów

„To średniowiecze!” – wykrzykują wciąż lewicowi politycy i publicyści – „Nie ma powrotu do czasów, kiedy uczono, że Ziemia jest płaska!”.

Widmo średniowiecza wciąż krąży po Europie jako ulubiony „chłopiec do bicia” katolickiej konserwy.

A my nie chcemy wcale bronić średniowiecza. Ono broni się samo, jak róża w zimowym ogrodzie. Ma swoje kolce, ale ma też swoje piękno. Wszystkie „oświecone” mity o średniowieczu więcej mówią o naszej współczesności, niż o nim samym. I jak wszystkie zabobony dają się łatwo wyjaśnić historycznie i racjonalnie.


Ziemia jest płaska, ale tylko dla pewnej pani profesor

Nic dla ciała, wszystko dla ducha, czyli rycerz, dama i libido

Krucjaty budzą wstręt

Średniowieczna kobieta w samczej opresji

Pogarda ciała

Symbolika katedry gotyckiej

Germańska wyższość, słowiańska lepszość i inne herezje

Zabobon smutnego średniowiecza

Żyd na krucjacie, czyli pułapka (nie)oczywistości.

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i płonący stos Jana Husa

Horror i sztuka, czyli zakazana sekcja



Nie zamierzam podejmować dysputy na wszystkich frontach. To już zrobili inni. Zapraszam do spaceru: od mitów, drogą pogodnej gawędy, w głąb wieków średnich.